Por unanimidade penso que a maior ledicia que tuvemos nestes vinte anos, dende o 2001 ata o 2021, vida que ten a páxina web,  foi sin lugar a dúbidas a publicación do traballo sobre as casas de Alberguería.

Penso que ao volver a ver as casas, foi para os veciños de Alberguería unha ledicia incrible.

                  

                

Oito, das 180 casas recuperadas fotográficamente,  cos seus datos.

O traballo ten tamén un estudio meu sobre o tipo de casas de Alberguería, onde demostro claramente que o pagado por elas, pola empresa Moncabril, co beneplácito dos políticos daquela época 1955-1962 foi un roubo. O traballo figura nesta páxina e ademais no Arquivo Histórico de Ourense, firmado por min no ano 2006. Demostro claramente, o estudio esta feito sobre 107 casas para vivir,  que era o 99% delas,  que a maioría das cosas tiñán planta baixa e planta alta onde vivía a xente, frente a teoría do pagamento, papel entregado polo Xurado de Expropiación Forzosa  de Ourense,  para determinar o xustiprecio e que viñan a decir "pueblo muy atrasado en su forma de vivir"..."que las mal llamadas viviendas...", "...el pobre pueblo no tiene agua..."casas de una habitación haciendo toda la familia su vida en ella...", "las divisiones interiores de palos y ramas...", "...viviendas sin cielo raso...si ve el cielo desde el interior..." e outras lindezas impresentables, que non puden publicar ata fai pouco...non habián pasado os 50 anos.  O documento podedes leelo completo neste link...pero non o aconsello.

Ver o link das casas e o traballo.

Outro momento especial de alegrías foron as festas que se fixeron a pé de presa e tamén no poblado de Endesa en Prada un ano si e outro tamén desde o 2002 ata o 2019 e falo desas festas, xa sei que houbo outras antes, xa que a todas elas eu estuven nelas e nesta páxina hai referencias delas, anécdotas, galardóns de todo tipo, lembranzas os que se foron,  fotografías e videos. Ver os apartados correspondentes.

Ver calquera de eses anos nas fotografías das festas.

Ou ver os videos desas festas.

Ou tamén entrevistas radiofónicas das festas.

Toda esta información está na web e síntome orgulloso de telas o día.

As primerias festas as que asistín estuveron organizadas, ata o mínimo detalle, por Ovidio Prada, ata que se puxo enfermo e se constituiu ACO, ou sexa a Asociación Cultural Alberguería Oleiros

Unha vez que houbo a Asociación e que por desgracia morreu Ovidio Prada, por certo canto o sentín e inda hoxe ó sinto,  os organizadores de estas festas foron os presidentes que tuvemos Maruja Prada e logo Manuel Paradelo.

Dar as gracias o Concello de A Veiga por permitirnos o uso do Poblado de Endesa, que está cedido o Concello.

 

Outro evento de ledicia foi o 28/07/2007 no que se fixo a botadura do catamarán "Sta. María de Alberguería", todo un detalle do Concello de A Veiga, presidido por Fernando Fernández e un día histórico de Ledicia para Alberguería. Tuven o honor de ir representando a Alberguería.

O catamarán navegará polo encoro de Prada e por riba do pobo de Alberguería...

Ver este link.

Outro día de ledicia  foi o 14/05/2008 , ese día quedou constituida ACAO, Asociación Cultural Alberguería Oleiros. Un sono de sempre dos veciños de Alberguería e dos seus amigos.

Esta é a fotografía da xunta directiva da que tanto esperamos.

A creación rondou sempre  a cabeza de Ovidio Prada quen uns anos antes xa estaba pensando en facela. A mala sorte foi que os poucos días de ver a película "Xares o río que nos leva", concretamente no segundo pase o día 22 de novembre do 2007, estando conmigo ao baixar as escaleiras do auditorio de Ourense, onde se proxectou,  deulle un ictus ou algo similar; o caso é que nunca se recuperou e morreu o dia 22 de octubre de 2008. Eu xa nono volvín a ver nunca máis...Polo medio eu fixen todas as dilixencias para formar esa asociación que felizmente se formou o 14 de maio de 2008. Foi sin dúbida un día de ledicia, pero para mín tamén un día triste, alí tiña que estar Ovidio Prada, un amigo co que me unía unha amistade moi grande. Sempre o botarei de menos...

Deixando aparte o comentario anterior foi sin dúbida un día de ledicia para Alberguería.    Ver este link.

Outro día de ledicia foi, para mín,  o día 15/08/2008, ese día recibín o título oficial de "veciño de corazón de Alberguería", para mín o maior título, non académico, que teño na miña vida... Para non esquecer.

Na fotografía están tamén Lily Estévez e Fernando Fernández que foron tamén galardonados. No nome da ACAO entregaron os galardóns Moisés Blanco e Maruja Prada.

 Ver este link.

Ver tamén este video.

Outra gran día de ledicia foron os que xiraron ó redor da presentación e lectura do libro de Santiago Palmeiro "La marca del agua". O libro presentouse en Ourense o día 13 de agosto do 2009 e foi todo un acontecemento para o autor, a xente de Alberguería e os seus amigos. Santiago Palmeiro sempre foi un colaborador habitual desta páxina, ten cantidade de traballos, sobre todo como periodista, artigos de fondo dedicados a Alberguería e o seu entorno, e uns videos incribles... O que escribe e algunha xente de Alberguería xa coñecíamos o libro, en borrador,  e tiñamos moitísimas ganas de que se editara. Un libro sensacional, para mín e moita xente,  unha novela boísima que se lee dun tirón, moi ben feita e que trata o que pasou en Alberguería, con personaxes inventados pero o mismo tempo conexionados coa desfeita que supuxo o encoro para un pueblo desaparecido baixo as augas. Un libro de lectura obligatoria, inda que hoxe é imposible conseguir un exemplar. Foi todo un evento importante a súa presentación no Barco e noutros lugares,  en particular na festa de Alberguería daquel ano. A edicción de quinientos exemplares agotouse rápidamente. Os interesados poden ler o libro en ebook, que se publicou fai pouco...

Ver  comentarios e presentacións do libro de Santiago no link, desta páxina,  que poño a continuación:

Ver estos links sobre o libro e o autor.

Santiago Palmeiro é fillo adoptivo de Alberguería.

Ver este link.

Outro día de ledicia foi a presentación do documental "Xares,  o río que nos leva", do director Pedro Prada en Ourense o 19 de novembro do ano 2007 . O documental presentouse no XII festival de Cine Internacional de Ourense, cun éxito de público moi grande, cheo total, sobre todo con moita xente, emocionada, de Alberguería; xente que moitos deles aparecián no documental. Unha hora para non esquecer.

Sobre o documental e a súa presentación tendes este link nesta páxina web.

Podedes ver o documental completo neste link.

Alberguería voo americano 1956.

Alberguería, a presa de Prada en construcción e o río Xares e Preboubo. Voo americano 1956.

Outro día de ledicia e moi grande foi cando tuven acceso os Pdf  que a  Xunta de Galicia dixitalizou das fotografías en  formato TIFF,   que había feito o Exercito de EEUU a todo o territorio Español.  Voo que se fixo, con motivos militares entre marzo de 1956 e setembro de 1957. Estas fotos no 2011 o CEGET, Centro Geográfico do Exército de Terra pasounos as confederacións do territorio. Esta historia máis completa está na web de Prada de Juan Carlos Álvarez.

Sabía deste voo moito antes dese ano, polo 2005 xa fixera tentativas cun amigo e compañeiro de colexio, Manuel Astorga , que traballaba en Torrejón de Ardoz, pero que nunca poiso conseguir nada. Polo 2011 pasa a CEGET os datos en TIFF as confederacións e algunhas comunidades como a andaluza empeza a publicar os datos. Galcia veo despois. Galicia pasou a pdf en 14 Mb.

Para min o día que puden ver a segunda fotografía de arriba,  onde se ve a presa que se estaba a construir,  foi un día de sol esplendoroso na miña cabeza. Por primeira vez entendía como era Alberguería, por onde iba o río Xares, por que Preboubo tiña cando baixaba a auga do encoro, as veces tres monticulos, os camiños de Prada, Meda, Corixido, etc. vamos,  a situación ou a fotografía completa. Lembrar que na miña vida pasei pola zona...

Ver outras fotografías do voo americano e comentarios.