O barco | En 1959
construíuse no Concello de A
Veiga o encoro de Prada. Un
ano despois comezou a
funcionar e as augas do río
Xares asolagaron o pobo de
Alberguería, que neses
momentos era un dos de maior
poboación do municipio. A
pesar da súa desaparición, o
pobo segue vivo grazas,
entre outras cousas, a
reunión festiva que cada ano
celebran os antigos veciños
da aldea e que terá lugar
hoxe. Secundino Lorenzo é un
dos culpables da vitalidade
de Alberguería a través da
completísima páxina web
www.albergueria.es. El foi o
encargado de agradecer ó
novo alcalde de A Veiga que
dera o nome do pobo ó
catamarán turístico que
percorrerá o encoro de Prada.
-¿É este o principio
da reparación da
desaparición de Alberguería?
-En principio si. É unha
cousa máis. Estabamos a
demandar algo, un detalle,
con Alberguería. Os antigos
mandatarios do Concello, do
75 para adiante, sempre nos
deron de lado. O ano pasado,
por exemplo, negáronnos ata
a subvención de 150 euros
que nos daban para a festa
que faciamos. Iso nun pobo
que no momento de anegarse
tiña 103 veciños e en 1850
estaba por riba dos 150
veciños.
-O primeiro paso xa
está dado. ¿E agora qué?
-Pensamos que estaría ben un
museo subacuático. Ademais,
alí, nun barrio que non
quedou anegado e que se
chama Oleiros, podíase facer
una casa cun museo
etnográfico. Alí hai campos
e eu sei que hai xente do
pobo que podería ceder esas
terras.
-E que a xente de
Alberguería non se esqueceu
do pobo, ¿non é certo?
-Para nada. Tódolos anos
facemos unha festa e desde o
2002 faise tamén en
Arxentina, concretamente en
Buenos Aires. Está pasando
de cen persoas alí e de
duascentas aquí. Agora,
ademais, estamos a punto de
ter unha asociación de
amigos e veciños de
Alberguería. Xa temos
incluso unha bandeira, que
se inaugurou o ano pasado e
leva un cruz dos templarios
que estaba na igrexa.
-Unha igrexa que,
incomprensiblemente, está a
máis de cincuenta
quilómetros...
-Si, foi trasladada a Rubiá,
case en Ponferrada, cando, e
que me perdoen os veciños de
A Veiga, podería haberse
posto aquí. Era moito máis
bonita a de Alberguería que
a que fixeron máis tarde
para A Veiga.
-¿Cómo recordan os
veciños o momento do
asolagamento?
-Alberguería foi un dos
primeiros pobos asolagados
polos encoros na provincia.
Tíñase feito o de As
Conchas, que tamén se fixo
bastante mal, e o de Os
Peares, que non afectou a
ningunha poboación. Despois
chegou o noso, que estivo
moi afectado porque estaba
practicamente a pé de presa.
A xente, inda hoxe, chora
cando o lembra. As forzas do
orde público
portáronse moi mal. Foi un
momento moi duro para o
pobo.